28 кастрычніка 2021 г. Апостальская Пэнітэнцыярыя абнародавала дэкрэт, якім, у сувязі з пандэміяй, была ўстаноўлена магчымасць атрымання на працягу ўсяго лістапада поўнага адпусту за памерлых.
Рашэнне было прынята з увагай да просьбаў многіх пастыраў Касцёла і сітуацыі, звязанай з пандэміяй. Згодна з ім, сёлета, як і ў 2020 г., атрымаць адпуст для памерлых можна будзе не толькі на працягу актавы ўсіх памерлых вернікаў, але ўсяго лістапада.
Дакумент спасылаецца на дэкрэт Апостальскай Пэнітэнцыярыі ад 22 кастрычніка 2020 г. у якім гаворыцца, што поўны адпуст для, хто наведае могілкі і моліцца за памерлых, прынамсі ў думках, устаноўлены на паасобныя дні з 1 па 8 лістапада, сёлета можа быць перанесены на іншыя восем дзён таго ж месяца да самага яго заканчэння. Гэтыя дні, якія вернікі дабравольна для сябе выбяруць, могуць быць таксама не паслядоўнымі адзін за другім.
Поўны адпуст 2 лістапада, устаноўлены з нагоды ўспаміну Усіх памерлых вернікаў для тых, хто пабожна наведае касцёл ці капліцу і там памоліцца “Ойча наш” і “Веру”, можа быць перанесены не толькі на папярэднюю або наступную нядзелю ці на ўрачыстасць Усіх Святых, але таксама на іншы дзень лістапада, паводле свабоднага выбару паасобных вернікаў.
Пажылыя, хворыя і ўсе тыя, хто па сур’ёзных прычынах не можа выходзіць з дома, напрыклад з-за ўведзеных кампетэнтнымі ўладамі абмежаванняў на час пандэміі, каб пазбегнуць вялікага скаплення вернікаў у святынях, могуць атрымаць поўны адпуст, духоўна яднаючыся з ўсімі іншымі вернікамі і не маючы ніякай прывязанасці да граху, а таксама з намерам як мага хутчэй выканаць тры звычайныя ўмовы (сакрамэнтальную споведзь, прыняцце св. Камуніі і малітву ў інтэнцыях Святога Айца).
Для гэтага ім неабходна памаліцца перад абразом Езуса ці Найсвяцейшай Панны Марыі за памерлых, напрыклад прамовіць Ютрань і Нешпары з Літургіі гадзінаў за памерлых, Ружанец, Каронку да Божай Міласэрнасці ці іншыя малітвы за памерлых, блізкія вернікам, або пэўны час чытаць і разважаць над евангельскім урыўкам, прапанаваным на літургію за памерлых, або зрабіць нейкі ўчынак міласэрнасці, ахвяруючы Богу боль і цяжкасці свайго жыцця.