„Powiedział mi Bartek, że dziś Tłusty Czwartek, a Bartkowa uwierzyła, dobrych pączków nasmażyła" - głosi staropolskie przysłowie.

Historia Tłustego Czwartku sięga czasów starożytnych, kiedy to w Rzymie bawiono się hucznie, by powitać nadchodzącą wiosnę i pożegnać zimę. Zajadano się tłustymi mięsami i popijano alkoholem, do których spożywano pączki, robione z ciasta chlebowego. Nie były one słodkie, lecz nadziewane słoniną.

W naszej tradycji Tłusty Czwartek to zawsze ostatni czwartek przed Wielkim Postem. Dzień ten był kiedyś początkiem Tłustego Tygodnia, czyli czasu wielkiego obżarstwa. Pozwalano sobie na ogromne ilości tłustych mięs, kapustę ze skwarkami, słoninę. Dlatego też ostatnie dni karnawału nazywano wtedy mięsopustem, zapustami czy ostatkami. Należało najeść się do syta i wybawić przed zbliżającymi się 40 dniami postu, kiedy katolicy powinni zachować wstrzemięźliwość i umiarkowanie także w jedzeniu i piciu.

Tradycja jedzenia pączków na słodko pojawiła się w Polsce w XVI wieku. Dawniej przygotowując te słodkie drożdżowe ciastka do środka niektórych wkładano orzechy i migdały, a osoba, która trafiła akurat na pączek z „niespodzianką" miała cieszyć się szczęściem przez całe życie.

Podtrzymując staropolską tradycję zorganizowaliśmy z osobami dorosłymi, uczniami języka polskiego, uczęszczającymi do mnie na zajęcia z języka polskiego, historii i kultury polskiej w Szkółce parafialnej przy naszej parafii, Tłusty Czwartek. Uczniowie wykazali się swoimi umiejętnościami w przygotowaniu pączków i faworków. I, jak każe polska tradycja, każdy z nas poczęstował się w tym dniu przepysznymi pączkami oraz faworkami. Był czas na kolejne wspólne rodzinne spotkanie, spokojną rozmowę, śpiewanie znanych i lubianych biesiadnych piosenek. Swoją obecnością nasze spotkanie zaszczycił o.Józef Gęza, który nam przybliżył rozumowanie oraz rozumienie słowa "post".

"Nie zjesz pączka w Tłusty Czwartek, Twoje życie mało warte".

mgr Wioletta Kowalczuk