Swoją obecnością uroczystość zaszczycili Dyplomaci Konsulatu Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Grodnie na czele z Konsulem Generalnym p. Jarosławem Książkiem, przedstawiciele Instytuta Pamięci Narodowej w Białymstoku: Dyrektor Oddziału IPN w Białymstoku p. Barbara Bojaryn-Kazberuk, Naczelnik Oddziałowego Biura Edukacji Narodowej w Białymstoku dr Waldemar F. Wilczewski, księża Diecezji Grodzieńskiej, licznie zgromadzeni parafianie oraz Polacy z Grodna.
Romuald Jałbrzykowski urodził się w 1876 r. w powiecie Wysokie Mazowieckie. Pochodził z drobnej szlachty mazowieckiej zajmującej się uprawą roli. Jesienią 1893r. wstąpił do seminarium duchownego w Sejnach, gdzie przez pięć lat studiował filozofię i teologię. W 1898r. przyjął święcenia subdiakonatu i diakonatu. W 1902r. ukończył Akademię Duchowną w Petersburgu. Od 1902 r. był profesorem w seminarium duchownym w Sejnach. W czasie I wojny światowej seminarium duchowne zostało przenisione do Mohylewa nad Dnieprem, gdzie Jałbrzykowski zaangażował się w działalność Centralnego Komitetu Obywatelskiego. W Mińsku zorganizował polskie szkolnictwo dla uczodźców. Po ukształtowaniu się granic niepodległej Polski biskup Jałbrzykowski podjął się trudu budowy nowych struktur kościelnych. W 1926r. mianowany został arcybiskupem metropolitą wileńskim. Po zajęciu Wilna przez Litwinów w październiku 1939r. popadł w ostry konflikt z nową władzą. Po zajęciu Wileńszczyzny przez Niemców w 1942r. arcybiskup został aresztowany przez gestapo i do 1944r. był internetowany w klasztorze księży marianów w Mariapolu. Po wkroczeniu w 1944r. Armii Czerwonej na tereny archidiecezji wileńskiej powrócił z miejsca interntowania do Wilna. W 1945r. arcybiskup Jałbrzykowski został aresztowany i osadzony w więzieniu na Łukiszkach. Na podstawie donosów agentów NKWD i litewskiej policji bezpieczeństwa oskarżono go o kontakty z polskim podziemiem i prowadzenie polityki wrogiej nowym władzom LSRR. W 1945r. nakazano Jałbrzykowskiemu opuścić teren ZSRR i udać się do Polski. Arcybiskup R. Jałbrzykowski przybył do Białegostoku 15.07.1945r. Zamieszkał na plebanii przy parafii Wniebowzięcia NMP. Z jego nominacji powstały nowe urzędy kościelne potrzebne do administrowania tą częścią archidiecezji wileńskiej, która pozostała w Polsce. Z Wilna do Białegostoku przywiózł kopię Obrazu Matki Bożej Miłosierdzia, która znalazła miejsce w kościele farnym. Dbał o rozwój kultu maryjnego, propagując Nowennę do Matki Bożej Ostrobramskiej. W 1950r. podjęto próbę zlikwidowania w Białymstoku siedziby biskupstwa. Władze zaproponowali Jałbrzykowskiemu opuszczenia miasta i udanie się na Ziemie Odzyskane. Pozostał w Biłymstoku. Ostatni rok życia był czasem choroby i cierpienia. Zmarł w 1955r. w dniu śmierci swojego patrona św. Romualda. Zwłoki arcybiskupa Jałbrzykowskiego złożone zostały w kaplicy Matki Bożej Miłosierdzia w prokatedrze białostockiej, gdzie są do dziś.
Po oficjalnym otwarciu wystawy przez Konsula Generalnego Rzeczypospolitej Polskiej w Grodnie p. Jarosława Książka, Dyrektora Oddziału IPB w Bałymstoku p. Barbary Bojaryn-Kazberuk oraz odczytaniu listu JE Biskupa Aleksandra Kaszkieiwcza z okazji otwarcia wystawy zebrani udali się do Sali Teatralnej, gdzie obejrzeli film “Krzyż i Korona”, poświęcony 1050.leciu Chrztu Polski.
Dla naszej parafii jest ogromnym zaszczytem gościć wystawę poświęconą Niezłonemu Człowiekowi - Arcybiskupowi Wileńskiemu Romualdowi Jałbrzykowskiemu. Wystawę można oglądać w ciągu dwóch tygodni w Kościele p.w. Najświętszego Odkupiciela w Grodnie na Dziewiatówce.
Serdecznie zapraszamy!
http://www.redemptor.by/pl/aktualnosci/1087-otwarcie-wystawy-o-arcybiskupie-romualdzie-ja-brzykowskim-metropolicie-wile-skim#sigProIdef4f95ddd8
mgr Wioletta Kowalczuk