Прывітанні Сябры!!! 6, 7 і 8 мая ў Воранаве адбыліся Дні Моладзі Гродзенскай Дыяцэзіі. У гэтым спатканню ўдзельнічала і наша моладзь (95 асобаў). Сваімі ўражаннямі падзяліліся Света, Яўген і Вольга. Прачытай, а потым паглядзі фотаздымкі і астаў свой каментарый.
Вольга Салосіна, 16 гадоў
Daleki, czy bliski, w szczęściu czy w nieszczęściu, człowiek rozpoznaje w drugim człowieku tego,
kto mu wiernie pomaga stać się wolnym i stać się człowiekiem.
Напэўна, шмат маладых людзей задае сабе пытанне: “А навошта наогул дзесьці ехаць, у нейкую там вёску ці гарадок? Што такое “Дні Моладзі”? Хм… Цікавыя пытанні!
Гэта падзея, якая арганізоўваецца Каталіцкім Касцёлам для аб’яднання моладзі, умацавання сувязі з Богам. Галоўнай мэтай з’яўляецца быццё разам з Езусам, звяртанне да Касцёла, падзяленне верай, разважанне над глыбокім сэнсам паслання, якое выбіраецца загаддзя.
“Збудаваныя ў Хрысце – моцныя верай”, - заклік “Дзён Моладзі”, якія адбываліся ў Воранаве.
Першы дзень:
On życie twoje wybawia od zguby, On wieńczy cię łaską i zmiłowaniem (Ps 103, 4)
З раніцы мы з сяброўкай былі ў прадчуванні гэтых трох дзён. Унутры адчуваўся нейкі неспакой, страх і няведанне. Але прыехаўшы на вакзал, хваляванне не адчувалася, наадварот, было вельмі шумна, весела, кожны быў чымсьці заняты: адны з энтузіязмам выдавалі стужачкі, іншыя старанна павязвалі іх, а а. Анджэй дбайна рабіў надпіс. Праз некаторы час, усе акуратна і асцярожна “пагрузіліся” у вагон цягніка, а пазней (у Лідзе) у аўтобус, дзе кожны займаўся асабістымі справамі (але спевы таксама быліJ.
У першы вечар, сабраны ўсе разам, пасля засялення, у касцеле, мы праслаўлялі Пана, які ёсць Супакоем і Любоўю. Спявалі песні, маліліся на Св. Імшы, а затым праслухалі канферэнцыю пра Бл. Яна Паўла ІІ.
Мы, маладыя людзі, былі ўжо стомленыя, але шчаслівыя. І, натанцаваўшыся на канцэрце „Ave” (пад дожджыкам!), з усмешкай пайшлі адпачываць..:)
…Цікава, вакол цябе людзі не падобныя адзін на другога звычаямі, жаданнямі, марамі, натурай, але аб’яднаныя адной мэтай. І гэтых хлопцаў і дзяўчат паклікаў Езус…
Другі дзень:
“Цвёрдага духам Ты Ахоўваеш у дасканалым свеце, Бо на Цябе спадзяецца ён (Іс 26, 3)
Субота – самы цяжкі, загружаны, але цікавы дзень. Вельмі насычаная праграма, так, што не было вольнай хвілінкі і гэта добра, класна!
На пачатку дня, пасля малітваў, мы павінны былі падзяліцца на розныя групы, каб паслухаць навуку, а потым распавесці астатнім і зрабіць вынікі, але надвор’е перашкодзіла ў гэтым. Таму ўся моладзь атрымала магчымасць пазнаёміцца з кожнай тэмай катэхэз. Дзякую святарам і сёстрам законным за стараннасць, за цікавую, новую і пазнавальную інфармацыю пра святых!
Потым мы праслухалі і паглядзелі розныя прэзентацыі груп, а пасля была дарога святла, па якой мы перажывалі стацыі Ўваскрашэння Пана Езуса. Увесь шлях (з Воранава да Германішак) з запаленымі свечкамі, аб якіх кожны клапаціўся, як аб малым дзіцяці, разважалі. На заканчэнне дня была Св. Імша, адарацыя Найсвяцейшага Сакрамэнту (якую праводзіла наша моладзь!), канцэрт, а потым… адпачынак!
Трэці дзень:
Калі мы прымаем Езуса Хрыста святасць пачынаецца.
Калі мы адносімся з глубокай пашанай да Хрыста, святасць узрастае.
Але калі мы і ўявіць сабе не можам жыцця без Хрыста – гэта і ёсць святасць!
Усё добрае хутка заканчваецца, але пакідае след у нашых душах… І вось, апошняя Св. Імша разам, якую цэлебраваў Біскуп Аляксандр, затым развітанне і дарога да хаты. Але кожны твар свяціўся радасцю, было відаць, што шмат эмоцый і ўспамінаў!
Дзякуй Богу за гэты час, за магчымасць перажывання гэтых дзён з іншымі. У такія моманты выразна разумееш, што ўсё золата, якое толькі ёсць на свеце, нікчэмнасць у параўнанні да самога жыцця, якое даў Бог! Гэты з’езд быў крокам да нашай святясці.
Вось так маладыя людзі, якія блізка не ведалі адзін аднаго, перажылі разам моманты радасці, шчасця, сумеснай малітвы і “разышліся” хто куды, кожны у свой горад/вёсачку, да працоўных будняў.
PS. Вялікі дзякуй ўсім людзям, якія арганізавалі гэты з’езд; усёй моладзі – за час перажыты не дарэмна і асаблівая ўдзячнасць а. Анджэю.
Анастасия Витут, 18 лет
Для меня этот съезд был ещё одним шагом к святости. Как говорилось: святым может быть каждый, надо лишь захотеть. Нам в современном мире не хватает тишины. Так вот съезд дал мне эту тишину и спокойствие. И, хотя программа была насыщенной и я бегала в суматохе, то в костёл, то обратно, эти пару дней я побыла с Богом, забыла о всех проблемах, всё, что меня беспокоило. Вела дружеский диалог с Иисусом. А как хотелось бы написать о святых, о которых нам рассказывали!
Впервые я была на съезде молодёжи и сразу же ощутила атмосферу радости: улыбки, флаги, аплодисменты, овации, и это веселье на концерте «Ave»!!!
Спасибо всем за эти дни!
Криштофик Женя, 18 лет
Жуткий холод…
Мы были на молодёжном католическом съезде – Епархиальные Дни Молодёжи 2011 в Вороново.
Это незабываемо…
Как только все прибыли на перрон, уже я заметил, что глаза каждого из нашей группы загорелись: кто-то ждал прошлогоднего повторения, кто-то впервые ехал и ждал постичь что-то новое, кто-то просто убегал от серых дней, от учёбы, от работы. Как только приехали и заселились, все поняли одно: мы прибыли на встречу с Господом, который нас созвал! И мы были едины. Это было заметно в первую очередь по множеству развивающихся флагов под потолком замечательного костёла!
Все эти песни, жесты, взгляды, звуки, шум, позиции людей, колени, смех, радость, ветер, голоса и множество других знаков показали нам, что Бог среди нас! Что Он с нами! Он показал через других людей каждому из нас, как сильно Он нас любит, как широко улыбается улыбками самых близких, как тепло прижимает Он к Себе! Начало выдалось замечательным, хоть многие и ворчали на погоду! Но никто не сдался, после Святой Мессы всё потянулись на главную площадь городка, на концерт «AVE». Шёл сильный дождь, но именно это и помогало выразить наше желание хвалить Нашего Господа. Таких концертов у группы давно не было, молодёжь «колбасилась» как только могла, как только умела. Очень запомнился момент, когда я смотрел на прожектор, при его свете хорошо были видны капли дождя, и как в такт прекрасной музыки навстречу дождю тянулись руки всех! Такое чувство, что они тянулись прямо к небу и касались его! Это была не просто музыка, не просто танец, не просто тексты песен. Это – молитва и прославление Бога Милосердного! Это почувствовал каждый!
Затем коротенькая ночь и новый день! Полный день, ни минутки свободной. И за это спасибо, программа была насыщена до предела и очень интересна! Спасибо организатором! Был жуткий холод, но мы даже шли пилигримкой в Германишки. Очень запомнилась адорация в субботу вечером, она была короткой, спонтанной, и каждый как будто спеша старался с закрытыми глазами сказать Богу то, что держал в себе. Некоторые в конфессионале, некоторые на коленях на полу пред Иисусом. Молитва была очень сильной, и она была услышана! Наш мир будет ещё существовать, пока мы будем стоять на коленях! А мы будем…
Я так думаю, что Наш Любимый Бог специально дал нам такую погодку, чтобы мы чуть-чуть поборолись с ней, чтобы не давалась нам это Радость так легко. И у нас всё получилось! Все остались довольными, мы получили заряд энергии от самого Бога на долгое время, много новых знакомств, много эпизодов, которые научили чему-то, много слёз радости. Никто наверное не уехал без внутренних изменений. Спасибо Иисус! Я тебе доверяю!