Ministrant przy ołtarzu i w zakrystii

Pamięta, że przy Ołtarzu usługuje się samemu Bogu jako wybrany przedstawiciel Wspólnoty Parafialnej.

Aktywnie i w skupieniu uczestniczy w Liturgii: głośno i wyraźnie wypowiada słowa modlitw, bierze udział w śpiewach oraz starannie wykonuje czynności powierzone mu przez Przełożonych.

Odmawiając przed i po Mszy św. wspólną modlitwę ministrantów nie zapomina również o osobistym przygotowaniu i dziękczynieniu za posługę w czasie Liturgii.

Stara się uczestniczyć w Eucharystii w sposób pełny, tzn. w stanie łaski uświęcającej, przyjmując Komunię św.

Troszczy się o czystość serca i ciała. Jego zawsze czysty strój liturgiczny jest znakiem serca gotowego na przyjęcie Chrystusa.

Bezpośrednio po przyjściu do zakrystii ubiera się w swoje szaty liturgiczne, a przed wyjściem starannie je składa lub wiesza na wieszaku.

Zawsze chętnie uczestniczy w przygotowaniu Świętej Liturgii i miejsca Jej odprawiania.

Niczego nie bierze i nie dotyka w kościele lub w zakrystii bez pozwolenia kapłana lub kościelnego.

Przychodzi do zakrystii co najmniej 10 minut przed rozpoczęciem Świętej Liturgii. Mówi z powagą i wyraźnie: "Króluj nam Chryste" i tym samym pozdrowieniem wita też przychodzącego kapłana.

Unika niepotrzebnych rozmów w zakrystii i prezbiterium. Z konieczności mówi krótko i rzeczowo, a przede wszystkim szeptem.

Stara się wypełniać dokładnie i w skupieniu sobie właściwą ministrancką posługę liturgiczną, a w razie potrzeby jest zawsze gotów podjąć funkcje ministranta stopnia niższego.

Po skończonej Liturgii wychodzi z zakrystii w ciszy i spokoju, pamiętając, że jest ona częścią Kościoła, w którym mieszka Bóg.

Dziewczęca służba Maryjna

Ojciec Święty Jan Paweł II przypomniał nam w Skoczowie (maj 1995), że Polska bardzo potrzebuje łudzi sumienia. Ludzie o dobrze ukształtowanym sumieniu, opartym na prawdzie i skierowanym ku dobru, stanowią najlepszą gwarancję duchowego i gospodarczego rozwoju narodu.

Formowanie sumienia zaczyna się od najmłodszych łat życia. Szczególną rolę w tej formacji winni odegrać rodzice i środowisko rodzinne. Wielką pomoc w tym względzie świadczy rodzicom Kościół przez różne formy duszpasterstwa.

Doświadczenie uczy, że dobrze prowadzone duszpasterstwo grupowe w sposób wyjątkowy sprzyja solidnej formacji duchowej, bo pogłębia wiedzę religijną i wiarę, budzi zaangażowanie przez miłość ku Bogu i człowiekowi oraz uaktywnia członków wspólnoty do działania zgodnego z poznaną i przyjętą z miłością prawdą, czyli do życia zgodnego z wiarą i ewangelicznymi zasadami moralnymi.

Dziewczęca Służba Maryjna to wspólnota, która wciąż wzrasta w liczbę i jest miejscem pogłębionej formacji dziewcząt. Formacja duchowa zaś to podstawa ich późniejszych życiowych dojrzałych decyzji, wyboru właściwego powołania.

Na dzieło pogłębionej formacji sumień z serca błogosławię.

Bp Władysław Bobowski

Dziewczęca Służba Maryjna przy naszej parafii powstała w 1997 r z inicjatywy proboszcza parafii, opiekę nad dziewczynkami podjęły SS. Nazaretanki. Do służby Maryjnej należy 45 dziewczynek w wieku od 8 do 19 lat.

Dziewczynki poprzez formację eucharystyczną, maryjną, kształtują swoją osobowość w kościele na wzór Maryi.

Co tydzień spotykamy się na Nowennie do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, wspólnie przeżywamy Eucharystię, a po niej mamy spotkania podczas których rozmawiamy na aktualne tematy, modlimy się, śpiewamy, cieszymy się sobą nawzajem. Mamy również strój - "bielanki", który używamy w liturgii.

Opiekuje się nami Ojciec Proboszcz wraz z Siostrą, którzy pomagają nam w naszej chrześcijańskiej formacji.