Troska o zmarłych nie powinna kończyć się na pogrzebie. Zadbane groby to świadectwo wiary w życie wieczne. Nawiedzanie cmentarza to pomoc zmarłym, ale to także uczynek miłosierdzia względem samego siebie, aby wyprosić sobie łaski do dobrego życia, szczęśliwej śmierci i wieczności. W tym nadzwyczajnym Świętym Roku Miłosierdzia członkowie Duszpasterstwo Kolejarzy stacji Grodno wzięli  udział w sprzątaniu najstarszej nekropolii w Grodnie – Cmentarza Farnego.

Stary cmentarz katolicki był założony w 1792 roku. Jest trzecia nekropolią na wschodnich terenach dawnej Rzeczypospolitej po  wileńskiej Rossie i cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie. Pierwsza wzmianka o miejscu pochówku pochodzi z maja 1792 roku. Wtedy na nowym cmentarzu pogrzebano 20 osób. Na cmentarzu spoczywają przedstawiciele szlachty, księży, siostry zakonne, oficerowie i żołnierzy, a także inteligencja,  którzy tu żyli i traktowali ten kraj jako swoją ojczyznę. Nekropolia Grodzieńska jest miejscem przenikania się kultur wielonarodowej społeczności miasta, nagrobki są wykonane przez artystów oraz

rzemieślników polskich, białoruskich, żydowskich i innych narodowości. Na mogiłach można przeczytać historyczne nazwiska, takie jak Nahorskiego i Orzeszkowej, Listowskiego.

Niektóre nagrobki mają znaczną wartość artystyczną: zdobią je rzeźby i kompozycje, kolumny, sarkofagi i krzyże. Na cmentarzu znajduje się kaplica cmentarna oraz kwatery: Żołnierzy Armii Polskiej, Kapłanów, Zakonnic, Jakimowiczów, Kościałkowskich.

 Spod gęstej warstwy chwastów, zarośli prze trzy dni wydobywaliśmy nowe groby ludzi zasłużonych dla naszego miasta,  naszego kraju. Mamy nadzieje że nasza ofiara poświęcona sprzątaniu grobów naszych zmarłych nie biedzie zapomniana przez Miłosiernego Ojca, a nasze duszę znajda w niebie orędowników  wypraszających dla nas i dla naszych Rodzin Boże Miłosierdzie.

Henryk Kaczyński